Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

μέσα από τα μάτια των λουλουδιών


Ας δούμε την αυριανή μέρα,
μέσα από τα μάτια των λουλουδιών!!!

12 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Καραβάκι 4 Ιουνίου 2009 στις 7:29 μ.μ.  

Το τραβάτε καημένα παιδιά με τούτον τον δάσκαλο!Κοίτα τι σκέφτηκε τώρα...Πάντως το χαμογέλο σου αγόρι είναι πολύ όμορφο.Σαν τα λουλούδια στα μάτια σου!
Μήπως κυρ δάσκαλε είναι λίγο νωρίς για να πούμε καληνύχτα;Mόλις σηκώθηκα θα κάνω καφέ και θα κατέβω στον κήπο...

Δημητρης 4 Ιουνίου 2009 στις 7:35 μ.μ.  

Μα είναι καλησπέρα, όχι καληνύχτα...
Σε περιμένω, έβγαλα τραπεζάκι, σεμενάκι, γλυκό κουταλιού και το καφεδάκι δικό σου
:)

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ 4 Ιουνίου 2009 στις 8:09 μ.μ.  

Καλησπέρα Δημήτρη,

Γιατί να μη δούμε σήμερα τη μέρα μέσα από τα μάτια των λουλουδιών… το αύριο φαντάζει τόσο μακρινό…

Μια απορία από ένα λουλούδι… που αποφάσισε να βλέπει τα πράγματα, να τα αισθάνεται, να τα αγγίζει, να τα γεύεται, να τα μυρίζει μέσα από τον κόσμο των λουλουδιών…

Καλό βράδυ να έχεις! Πολλά φιλιά!

Δημητρης 4 Ιουνίου 2009 στις 8:21 μ.μ.  

Επειδή λουλούδι με άρωμα γιασεμιού, η αυριανή μέρα είναι επίσημα η γιορτινή. γιορτάζει το σπίτι μας, και είπαμε να αρχίσουμε τις ετοιμασίες από απόψε. Γι' αυτό και μόνο. Αν και μερικοί από μας, έχουν πάντα λουλούδια αντι για μάτια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!!!
:)
Καλό βράδυ εύχομαι και σε σένα!!

Ανώνυμος,  4 Ιουνίου 2009 στις 9:22 μ.μ.  

Καλησπέρα!Δημητρό
Η επίσκεψη μου στο σπιτικό σου
λουλουδένια χαρά με κέρασε...και μια αγαπητική αέρινη ατμόσφαιρα...
Σ'ευχαριστώ πολύ! Φίλε μου
για την πολύ όμορφη υποδοχή
Καλό βράδυ!
Μαρία Μαζαράκου

Δημητρης 4 Ιουνίου 2009 στις 10:03 μ.μ.  

Μαράκι να είσαι καλά και σε ευχαριστώ:)

korinoskilo 5 Ιουνίου 2009 στις 12:16 π.μ.  

αυτο θα κανω ....
ευχαριστω για την ιδεα :))))

αν μ αρεσει θα το συνεχισω :)))))


ονειρα καλα :)

Osiris 5 Ιουνίου 2009 στις 3:59 π.μ.  

Είδα την αυριανή μέρα μέσα από τα μάτια των λουλουδιών και ακόμη έχω πονοκέφαλο από τις χιλιάδες... μέλισσες που πέρασαν από μπροστά μου. Μερικές ήταν ξανθές και άρχισαν να με... δαγκώνουν. Ευτυχώς που οι κηφήνες δεν βγαίνουν για φαγητό, γιατί θα με έβλεπα αντί για πειρατής με πειρατικό, ...να έχω οίκο μόδας και να μιλάω... κάπως... :)))
Άσε που όλη τη μέρα με ψέκαζαν με spray, για να μυρίζω λέει ωραία και να έχω ωραίο χρώμα, για να με προτιμούν οι άνθρωποι και να με αγοράζουν, αφού με κόψουν πρώτα και με βάλουν σε συσκευασίες με φιόγκο και έπειτα στο βάζο.
Δεν ανέχονταν λέει να με έχουν στην γλάστρα, επειδή τους λερώνω τον χώρο και θέλω και όλη την ώρα περιποίηση!!!

Λοιπόν... τέλος η εμπειρία για μένα.

Stop.

Σας χαιρετώ ;)

ΥΓ: Χτές, είδα ένα post σου και σου έκανα ένα σχόλιο το οποίο, μόλις πάτησα να φύγει... έξαφανίστηκε το σχόλιο καθώς και το post σου.
Θα το δημοσιεύσω λοιπόν σύντομα υπό μορφή post και θα σε ειδοποιήσω να το δεις.

Καλή σου μέρα Δημήτρη

Δημητρης 5 Ιουνίου 2009 στις 9:13 π.μ.  

Καλημέρα Λένα, είμαι σίγουρος πως θα σου αρέσει, εδώ θα φανεί πως συμπεριφέρεσαι απέναντι στα "λουλούδια". Θα έχουν να σου πουν πολλά ευχαριστώ! είμαι σίγουρος!!!
Καλημέρες :)

Δημητρης 5 Ιουνίου 2009 στις 9:16 π.μ.  

Χμμ.. πειρατή μου... πως θα σου φαινόταν να έκανες το πειρατικό σου σήμερα ανθοπωλείο, έκθεση λουλουδιών; Ύστερα από αυτή σου την εμπειρία, το θεωρώ απαραίτητο!!!
Περιμένω το post σου επειδή το cyberspace μερικές φορές κανει παιχνιδάκια!!!
:)
Καλή σου μέρα!!

Καραβάκι 7 Ιουνίου 2009 στις 4:46 π.μ.  

Mε περίμενες με τόσα καλούδια κι εγώ... κάπου βρίσκομαι αλλά δεν ξέρω που... καλό βράδυ Δημητρό.Και σε ευχαριστώ...

Δημητρης 7 Ιουνίου 2009 στις 8:16 π.μ.  

το σπιτικό μου είναι ανοιχτό Γλυκερία, τούτη η γειτονιά μοιάζει με τις παλιές, δεν ξέρω αν τις εφτασες, όπου δεν υπήρχε κλειδί στις πόρτες.... Καλή Κυριακή να έχουμε!!