Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Για την ημέρα του παιδιού. Μια κουβέντα.


Δεν έχω κάποια στάση απέναντι στη ζωή.
Εγώ είμαι η στάση απέναντι στη ζωή.

12 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Καραβάκι 1 Ιουνίου 2009 στις 10:02 μ.μ.  

Τι όμορφα μάτια έχει το κοριτσάκι... αυτά μόνο να κοιτάς και βλέπεις τη ζωή να σου χαμογελά.Καλό βράδυ κυρ δάσκαλε!Καλό μήνα να έχεις γεμάτο όμορφα χρώματα και παιδικές εικόνες.

Smaragdoula,  1 Ιουνίου 2009 στις 10:24 μ.μ.  

Μάτια που κοιτούν κατάματα την ζωή. Σαν να μην πρόκειται να της χαριστούν. Ο,τι είναι, θα κερδιθεί με θάρρος και πάλη.

Ειναι λυπηρό να νομίζουμε συνέχεια ότι μόνο εμείς έχουμε κάτι να μάθουμε στα παιδιά. Ενώ, τα σημαντικότερα μαθήματα, είναι αυτά που πρέπει εμείς να πάρουμε απο εκείνα...
Οπως ένα τέτοιο βλέμμα -μια τέτοια στάση ζωής. Αληθινό, δυνατό κι ελπιδοφόρο.

Γλυκιά καλησπέρα, Δημητρό
και καλορίζικο το νέο σου σπιτικό!

καλό βράδυ
Smaragdoula/Ισμήνη :))

ippoliti_ippoliti 1 Ιουνίου 2009 στις 10:56 μ.μ.  

Είναι πολλά τα θέματα που απ'αυτά που καταπιάνεσαι που μ'αρέσουν πολύ. Οπως αυτή η φωτογραφία και η λεζάντα της. Οπως έγραφε πριν λίγο καιρό και η carpe diem στο δικό της ιστολόγιο (rubordolorcalor)τι σημαντικό να κρατήσουμε και το παιδί μέσα μας. Ναι, προσυπογράφω κι εγώ, τα παιδιά είναι στάση απέναντι στη ζωή.
Καλό βράδυ.
Υ.Γ Ως συνήθως ...ασθμαίνουσα στις αναρτήσεις σου επίτρεψέ μου να πώ πόσο συμφωνώ και με την προηγούμενη για τους νεόπτωχους. Δύο πράγματα θα ήθελα να σημειώσω. 1. Δυστυχώς οι εποχές δημιουργούν "νεόπτωχους", παράδειγμα τρανταχτό η πρό 20ετίας αποβιομηχάνιση κι όχι μόνο της χώρας
2. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Πόσο γυρίζει στο μυαλό μου αυτή η ρήση του Σόλωνα (από τα μαθητικά βιβλία)
Καλό βράδυ και
καλο καλοκαίρι

korinoskilo 2 Ιουνίου 2009 στις 1:41 π.μ.  

το ανακαλυψες πριν το πω...

ειναι συμαντικο να νιωθουμε παιδια ..... να γυριζουμε πισω και να γινομαστε ενα με τα παιδια :)


καλημερα

Osiris 2 Ιουνίου 2009 στις 2:54 π.μ.  

Τα παιδιά είναι τα μόνα αθώα.
Παρ΄ όλα αυτά, είναι και τα μόνα που πληρώνουν για τα εγκλήματα των μεγάλων.

Μια κοινωνία που δεν σέβεται τα παιδιά (όπως και τους ηλικιωμένους), είναι μια κοινωνία αποτυχημένη και καταδικασμένη. Xωρίς μέλλον!!!

Καλή σου μέρα Δημήτρη

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 8:04 π.μ.  

Γλυκερία, αυτό το έβαλα και για να το βλέπω εγώ, να παίρνω λίγο θάρρος, ύστερα από τα χθεσινά... Καλημέρα!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 8:07 π.μ.  

Ισμήνη, τι χαρά είναι αυτή πρωινή;;
:)
Καλώς ήρθες και από εδώ, με τον καλό σου λόγο!!
Ανοιξες την πόρτα και έφερες χαρά, σε αντίθεση με άλλους....
Ας είναι, γι' αυτό σε ευχαριστώ!!
Λοιπόν, πως το λένε "γηράσκω αει διδασκόμενος" από τα παιδιά θα συμπληρώσω εγώ...
Λαμπρή καλημέρα εύχομαι!!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 8:11 π.μ.  

Ωραία ippoliti!! Τα παιδιά είναι στάση απέναντι στη ζωή. Αυτή πρέπει να είναι η στάση όλων μας. Η καλή ματιά!!!
Ναι, οι εποχές δημιουργούν νεόπτωχους, έτσι πιστεύω πως θα πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, σε περίπτωση που χτυπήσει την δική μας πόρτα, η του γείτονα, να συντρέξουμε όλοι...(δεν ξέρω αν γίνεται αυτό...)
Μηδένα ippoliti μου...μηδένα...αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Μην βιάζεσαι για τίποτα πριν δεις το τέλος...έχει και γενικότερα βέβαια ερμηνευτικά τερτήπια όπως μην βιαζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για κανέναν..κλπ
Να είσαι καλά και ευτυχισμένη τούτο το καλοκαίρι!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 8:12 π.μ.  

Προσυπογράφω αυτό που λες Λένα, ως δάσκαλος ανάμεσα σε αυτά, τα παιδιά, πάνω από 20 χρόνια!!!
Καλημέρες!!!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 9:02 π.μ.  

Καλη σου μέρα πειρατή!!! Κοινωνία είμαστε εμείς, που πάει να πει εμείς θα δείξουμε αλληλοσεβασμό και κανένας άλλος...
Καιρός θαρρώ να μην περιμένουμε πια από άλλους εκείνα που μπορούμε και μόνοι μας...
Την καλημέρα μου μαζί με ευχές λαμπρές για το καλοκαίρι που είναι παρόν.... (από καιρό ελπίζω )

Ανώνυμος,  2 Ιουνίου 2009 στις 8:17 μ.μ.  

Δώστε μια θέση στα παιδιά! ΤΑ παιδιά είναι το αύριο! Αληθινό, δυνατό κι ελπιδοφόρο!
Καλησπέρα Δάσκαλε! εγραψες λίγα μα είπες τόσα πολλά μέσα από αυτό το μικρό σου κείμενο!

Δημητρης 3 Ιουνίου 2009 στις 7:48 μ.μ.  

Θαρρώ πως δεν χρειάζονται πάντα πολλά λόγια για να πεις αυτό που θέλεις... Την καλησπέρα μου!