Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

όταν το πρόβλημα γίνεται "χονδρό"

Μερικές καταστάσεις είναι, όπως και να το κάνεις, αντιφατικές.

Όμως συνεχίζουν να ταλαιπωρούν την νοημοσύνη να πω, την λογική να πω, αντε και την συμπάθειά μου.

Και εξηγούμαι.

fat.jpgΣε έναν κόσμο, όπου από την μια υπάρχουν παιδιά που λιμοκτονούν, και από την άλλη ευημερούν ινστιτούτα αδυνατίσματος.

Θα πει κανένας έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι.

Και γιατί παρακαλώ; Δηλαδή ποιος ορίζει την νομοτέλεια αυτή;

Βρίσκω κατά καιρους περιπτώσεις ανθρώπων που φωτίζονται από την δημοσιότητα να προσπαθούν να χάσουν κιλά.slim.jpg

Δεν είναι θέμα κατηγόριας, αλλά ανάδειξης αυτής της αντίθεσης. Στον ίδιο κόσμο ζούμε, μόνο που μερικοί καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο από όσο τους ανήκει. Μεταφορικά και κυριολεκτικά το λέω.

Ευθύνες;

Σε γονείς που ζυγίζουν την απουσία τους στο γεμάτο κουτάλι με το οποίο μπουκώνουν το παιδί....

Και πάει λέγοντας....η βαλίτσα μακριά...

10 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Σταλαγματιά 2 Ιουνίου 2009 στις 9:54 π.μ.  

Δημήτρη το θέμα είναι βαθύ και απέραντο.
Οι αντιφάσεις και αντιθέσεις θα υπάρχουν πάντα.
Τα λίγα και τα πολλά χωρίς την μέση οδό.
Αλλά το θέμα της αντικατάστασης μια σημαντικής παρουσίας όπως αυτή του γονιού πραγματικά με θλίβει.
Ο θεσμός της οικογένειας τείνει να εκλείψει και αυτό θα είναι η αιτία για οσα θα δούμε και θα ακούσουμε στο μέλλον.

Καλή σου μέρα

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 1:26 μ.μ.  

Καλή σου μέρα Αναστασία. Είναι δύσκολο και με πολλές πλευρές, έχεις δίκιο. Το λέω αυτό, επειδή τις τελευταίες μέρες παρατηρώ στην τηλεόραση, δεν ξέρω αν πουλάει το θέμα, αν είναι μόνο γι' αυτό, πολλά νέα παιδιά που είναι υπέρβαρα και ταλαιπωρούνται από αυτό.
Είναι βαθύτατα ψυχολογικό στην βάση του θεωρώ, επειδή το φαγητο, είναι σκέτη υπεραναπλήρωση, εκείνου που σου λείπει. Οπως και στο τσιγάτο κλπ και σε κάθε είδους εξαρτήσεις. Έτσι λέω εγώ... τώρα η αλήθεια... θα δείξει...
:)

Χρύσα 2 Ιουνίου 2009 στις 2:17 μ.μ.  

Δυστυχώς επαναπαυόμαστε στο γεγονός του ότι γεννηθήκαμε στη "σωστή πλευρά της γής" κι αν αρχίσω να το αναλύω θα μας πάρει σελίδες ολόκληρες και το ξέρετε.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΧΩΡΙΣ ΑΡΩΜΑ 2 Ιουνίου 2009 στις 2:35 μ.μ.  

Η παχυσαρκία πλέον Δημήτρη θεωρείται ασθένεια και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες γενετικούς, παθολογικούς, ψυχολογικούς, κοινωνικούς… και σίγουρα στις διατροφικές συνήθειες που με τα φαστφουτάδικα σήμερα έχουν αλλάξει δυστυχώς με όλα τα αρνητικά επακόλουθα για την υγεία.

Όσον αφορά τις αντιθέσεις που λες…όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης αλλά δεν κάνουμε και κάτι γι’ αυτό…τα περιμένουμε όλα από τους άλλους…

Καλό απόγευμα!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 2:38 μ.μ.  

Χρύσα και μονο που το λες αυτό, με την σωστή δόση ειρωνίας, είναι το μεγαλύτερο σχόλιο. Ο λεγόμενος τρίτος κόσμος, που όσος χρόνος και αν περάσει θα παραμείνει, μυστιριωδώς, τρίτος... κλπ... καταλαβαινόμαστε νομίζω όλοι... Καλό μεσημέρι

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 2:39 μ.μ.  

Τα βλέπω κι εγώ αυτά που δεν κάνουμε... πιστέυουμε οτι κάνουντας τα παιδιά μας υπέρβαρα, τα ποτίζουμε με αληθινή αγαπη, ησυχάζοντας έτσι την συνείδηση μας... Είναι όμως σωστό; Γεμίζουμε τα δωμάτια τους με παιχνίδια, για να μπορούμε να λείπουμε όλη τη μέρα από κοντά τους... Καλό σου απόγευμα λουλούδι :)

Αστρο - Συμμορίτες 2 Ιουνίου 2009 στις 2:52 μ.μ.  

Οι αντιφάσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής.
Ωστόσο υπάρχουν για να προβληματιζόμαστε.
Ολα έχουν έν αλόγο ύπαρξης δεν είμαστε όμως έρμαια της μοίρας.
Η διατροφή είναι η μισή ταυτότητα του ανθρώπου.
Είσαι ότι τρως και είναι αλήθεια.
Γι αυτό ας προσέχουμε.

korinoskilo 2 Ιουνίου 2009 στις 3:01 μ.μ.  

οι αντιφασεις δεν ειναι μονο στον χωρο που καταλαβμανουμε σαν ογκος .....
υπαρχει και σε αλλα πολλα.. ενα που μου ερχετε στο μυαλο ειναι η υποσταση μας .... υπαρχουν ανθρωποι που δεν θα επρεπε να καταλαμβανουν τοσο χωρο .... και ομως τον καταλαμβανουν ..... και το αντιθετο ...

εχεις απολυτο δικαιο σε αυτο με τους γονεις .....
αν η παχυσαρκια παντως δεν ειναι παθολογικη ... οφειλετε στην καλυψη ενως υπερευαισθητου ατομου :)


καλη μερα
πολυπλευρο θεμα εχει και αλλες παραμετρους :)

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 5:35 μ.μ.  

καλώς τους αστροσυμμορίτες !
Είμαστε ο,τι τρώμε ε; Μεγάλη και δύσκολη αλήθεια αυτή, επειδή επιλέγουμε αυτά που τρώμε, που πάει να πει πως είμαστε οι επιλογές μας!! Αυτό είναι νομίζω πιο σημαντικό και πιο γενικό μιας και το κέντρο του σχολίου σας είναι αυτού του χαρακτήρα. είμαστε οι επιλογές μας, έτσι ο,τι και να κάνουμε θερίζουμε όσα σπείραμε. Βλέπε σύγχρονο τρόπο αστικό τρόπο ζωής! Καλό μας απόγευμα!

Δημητρης 2 Ιουνίου 2009 στις 5:37 μ.μ.  

Πολλές Λένα, πολλές!! Επιμένω πως κυρίως είναι ψυχολογικό το θέμα. Οι καταπιεστικοί γονείς που κυριεύουν τα παιδιά τους στο όνομα κάποιας αγάπης, έτσι όπως την καταλαβαίνουν αυτοί όμως. το γνωστό "μπούκωμα" είναι και απωθυμένο και τρόπος εξουσίας... καλο απόγευμα!