η ανθρωπότητα δεν είναι κάποιο νησί

Το φιλμάκι αυτό μιλάει για δυο πόλεις που τις χωρίζει ένας ωκεανός.
Μα αν το δεις προσεκτικά θα καταλάβεις οτι μιλάει για δυο καρδιές, την δική μου και την δική σου.
Δυο καρδιές που τις χωρίζει ο ωκεανός η της αγάπης η της αδιαφορίας.
Είναι συγκλονιστική η μικρή αυτή ταινιούλα, κέρδισε πολλά βραβεία, το σημαντικότερο όμως είναι πως κέρδισε την αγάπη πολλών από όσους την είδαν.
Είναι γυρισμένη στους δρόμους με ένα κινητό τηλέφωνο.
Εδώ που τα λέμε, πιστέυω πως στην σημερινή μέρα ταιριάζει πολύ. Επειδή πολύς λόγος γίνεται για τα ανώνυμα ποσοστά και καθόλου για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.


This story is about two cities divided by a great ocean united be hope, hunger. Through your eyes our city is famous, happy. You can feel the love. I love Sydney. I love NY. But what is it we love today? Do we love the people or the place? Do we measure empty by donations? I walk by you today. I a;ways look away. Well worn boots with no standing. Do you reason with your condition? Our city says we'll look after you. Your very own family. Turn blind. When did you last see your dad, boys, brothers, children? No fortune to indulge. No sunflower. No rainbow. No successful life. I walk by you today. I did not look away. A story around every corner. The gentle art of hearing. Your truth, your thinking, your inner spirit. No different to me. This is freedom?