Σάββατο 30 Μαΐου 2009

από ξένο τόπο....

Είναι ώρες που αποζητά η ψυχή ταξίδια.
Σαν να ακούς μέσα στην καρδιά σου την φωνή της Μάνας σου.
Μικρό παιδί που αναζητά την αγκαλιά της, ανασηκώνεις λίγο την καθημερινότητα να δεις την αλήθεια.
Αυτό που βλέπεις σε θλίβει, σε πονά.
Σε ξένο τόπο και αλαργινό βρίσκεσαι. Πατάς ξένα χώματα. Ακούς άλλα λόγια.
Πιάνεσαι από έναν σκοπό που σου φανερώνει ο νους και σε παίρνει μαζί του.
Εκεί, στην Μάνα που αφησες να φυλάει τις μνήμες.


Για όποιον θέλει να τραγουδήσει μαζί μου τούτον τον σκοπό τα λόγια είναι αυτά:

Aπό ξένο τόπο κι απ' αλαργινό
ήρθ' ένα κορίτσι, φως μου, δώδεκα χρονώ

Ούτε στην πόρτα βγαίνει ούτε στο στενό
ούτε στο παραθύρι φως μου, δυο λόγια να της πω

Έχει μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά
και στο μάγουλό του, φως μου, έχει μιαν ελιά

Δε μου τη δανείζεις δεν μου την πουλάς
την ελίτσα που 'χεις, φως μου, και με τυραννάς

Δε σου τη δανείζω, δεν σου την πουλώ
μόν' να τη χαρίσω θέλω σε κείνον π' αγαπώ

6 διάβασαν και είπαν σχετικά:

korinoskilo 30 Μαΐου 2009 στις 8:21 μ.μ.  

νοσταλγισες ......
γιατι δεν πας?


καλησπερες

issallos 30 Μαΐου 2009 στις 8:46 μ.μ.  

φρυγανο μου καψαν την καρδια.....

Αχ το' ξερα εγω πως θα με βαλεις να λιωσω σημερα !!!!
Βλεπεις ειμαι 3η γενια προσφυγων απο την Μικαρασια Εγγλεζονησιωτης ...και ανταριευομαι.....οταν ακουω κανονακι...Κυλλαει αλλιωτικο το αιμα μου και με κανει και τραγουδω μα κλαιγω!!!!

Δημητρης 30 Μαΐου 2009 στις 9:23 μ.μ.  

Επειδή ο δολοφόνος πάντα γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος... ο τραυματισμένος ποτέ!
Καλησπέρα
:)

Δημητρης 30 Μαΐου 2009 στις 9:25 μ.μ.  

Το αίμα της πατρίδας είναι αλλιώτικο, πάει και τέλειωσε!!!
:)
ΥΓ
Αφού είναι τέτοια τα αισθήματα, θαρρώ πως είναι αναγκαίο με κάποιο τρόπο να μου στείλεις διεύθυνση για να σου στείλω το βιβλίο μου που βλέπεις στα δεξιά. Θα σου μιλήσει!! Πίστεψε με, θα έχετε πολλά να πείτε οι δυο σας...
Καλησπέρα!

Καραβάκι 31 Μαΐου 2009 στις 1:41 μ.μ.  

Αχ μωρέ Δημητρό... τι έγραψες πιο πάνω.... αχ..... Μια αγκαλιά μεγάλη από μένα.Και που ξέρεις κάποτε και οι τραυματίες γίνονται καλά...

Δημητρης 31 Μαΐου 2009 στις 4:37 μ.μ.  

Το ελπίζω Γλυκερία, το ελπίζω :)
Να είσαι καλά!!!