Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

όταν ένα τούβλο χτύπησε ένα πανάκριβο αυτοκίνητο





Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του.
Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.»
Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ'' το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».
Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού.
Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο.
Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα

10 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Καραβάκι 25 Μαΐου 2009 στις 9:40 π.μ.  

Συμπέρασμα... όλοι χρειαζόμαστε ένα τούβλο...έστω κι αν μας πετύχει στο κεφάλι.Θα ταρακουνήσει τον εγκέφαλο που πολλές φορές κοιμάται και θα μας κάνει να μην ξεχνάμε τι θα πει ανθρωπιά.

fractal 25 Μαΐου 2009 στις 10:19 π.μ.  

Δημήτρη, περνώντας από του θαλασσοκράτορα έμαθα για το βιβλίο σου. Τις πιό θερμές μου ευχές για καλά ταξείδια. Που ξέρεις. Ισως σε κάποια σχεδία, συναντηθεί με το δικό μου. Ίσως.

Δημητρης 25 Μαΐου 2009 στις 10:22 π.μ.  

Χμμμ.... δεν είναι άσχημη η παρατήρηση σου Γλυκερία... ένα τούβλο, κάτι να μας κινήσει το ενδιαφέρον έξω από μας....
Καλή εβδομάδα να έχουμε!

Σταλαγματιά 25 Μαΐου 2009 στις 10:22 π.μ.  

Πραγματικά υπέροχο!
Κράτησε το χτύπημα για να του θυμίζει;
Μακάρι να γινότανε και στην πραγματικότητα !

Καλή σου εβδομάδα

Δημητρης 25 Μαΐου 2009 στις 10:23 π.μ.  

Καλή σου μέρα fractal. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Μα και για τις ευχές σου. Η ζωή είναι τόσο παιχνιδιάρικη που κάτι τέτοια τα σκαρώνει... για να δούμε :)

korinoskilo 25 Μαΐου 2009 στις 12:57 μ.μ.  

τα ιδια μαιλ περνουμε :)))))
τι να πω .. ειναι και αυτη μια ιστορια που την κραταω στα αγαπημενα :))

καλημερες

Ανώνυμος,  25 Μαΐου 2009 στις 12:57 μ.μ.  

Καλή εβδομάδα Δημητρό.
Ένα τούβλο μας έριξες και συ για να μας ξυπνήσεις απ' της καθημερινότητας μας τη ρουτίνα που λειτουργεί σαν τις παρωπίδες και δεν μας αφήνει να κοιτάξουμε την ουσία της δικής μας ζωής και του πλησίον μας τις αγωνίες.

Δημητρης 25 Μαΐου 2009 στις 1:55 μ.μ.  

Μπορεί να έχει γίνει Αναστασία...η μπορεί να γίνει... όλα είναι πιθανά, αρκεί να είμαστε εκεί για να το καταλάβουμε!!!
Καλημέρα!!

Δημητρης 25 Μαΐου 2009 στις 1:57 μ.μ.  

Αυτή είναι η καλύτερη θέση, τα αγαπημένα... και καμια΄φορά να τα μοιραζόμαστε με τους συγχωριανούς μας :)
καλημέρα!!!!!!!!!!!

Δημητρης 25 Μαΐου 2009 στις 1:58 μ.μ.  

Τούβλο στην ρουτίνα λοιπόν, που μας εμποδίζει να δούμε την αλήθεια!!!
Έτσι, έχεις δίκιο!! καλή μας συνέχεια!