Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Πατρίδα είναι ο,τι αγαπάς. Όταν σε διώνχνουν μακριά της, σε σκοτώνουν.


Για την σημερινή μέρα, την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, πνιγμένη στις μνήμες και στον πόνο, αφιερώνεται τούτη η εγγραφή.

Θα ήθελα από την ψυχή μου να αφιερώσω αυτό το τραγούδι στην πατρίδα.

Αυτή η πατρίδα εμένα μου'λαχε ν α απαλύνει την προσφυγιά.

Κάνω να την αγαπήσω και μου ανοίγει αγκαλιές

Μα κάνω να την βάλω στην καρδιά μου και με πληγώνει.

Σαν και μένα πολλοί από τον Πόντο σήμερα θέλουν να ακούσουν τον πόνο τους.

Το τραγούδι αυτό λοιπόν για όποιον η πατρίδα του ματώνει την ελπίδα:



Το εγραψε ο Δημητρης στις 4:12 μ.μ.

10 διάβασαν και είπαν σχετικά:

stalamatia,  19 Μαΐου 2009 στις 8:36 μ.μ.  

Ενα τραγούδι που ακομπάει στις ψυχές όλων των προσφύγων .Αγγίζει και μένα.

Δημητρης,  19 Μαΐου 2009 στις 8:56 μ.μ.  

κι εμένα Σταλαματιά!! κι εμένα!!!
Ευχαριστώ για το μοίρασμα! καλησπέρα!

Unknown,  19 Μαΐου 2009 στις 9:17 μ.μ.  

Δημητρη γεια σου και καλως βρεθηκαμε ,αγαπω πολυ και εκτιμω τους ανθρωπους που προερχονταιαπο Κων/λη,μαυρη θαλασσα και μ.ασια. Εισαστε αλλη παστα ανθρωπων ξεχωριζετε.Θα τα λεμε.Ελευθερια

Καραβάκι,  19 Μαΐου 2009 στις 9:35 μ.μ.  

Δημητρό,όσων οι ρίζες χάνονται σε εκείνες τις χαμένες πατρίδες δεν ξεχνούν ποτέ.Σήμερα δεν ήταν μέρα γιορτής.Ήταν μέρα μνήμης.Μα θαρρώ πως οι μνήμες τούτες στοιχειά είνα και μας προκαλούν,στοιχειά είναι και προσμένουν...

Δημητρης,  19 Μαΐου 2009 στις 9:43 μ.μ.  

καλησπέρα Ελευθερία και καλώς ήρθες! Στο βάθος όλοι είμαστε αξιόλογοι. Επειδή Πατρίδα είναι η καρδιά! Να είσαι καλά και θα τα λέμε!!

Δημητρης,  19 Μαΐου 2009 στις 9:44 μ.μ.  

Ωραία το έθεσες Γλυκερία, ημέρα μνήμης και αυτό τα λέει όλα!!! Μας στοιχειώνουν οι μνήμες... μας στοιχειώνουν!!!! Καλησπέρα!

b|a|s|n\i/a,  19 Μαΐου 2009 στις 9:50 μ.μ.  

τι όμορφο τραγούδι!
πολλές φορές προσπαθώ να σκεφτώ τι είναι αυτό που ονομάζουμε πατρίδα. ίσως οι άνθρωποι. ίσως ο χώρος. ίσως εκεί που αισθανόμαστε ασφάλεια. με τους ανθρώπους γύρω μας. ίσως οι μνήμες των διαδρομών μας. ίσως οι ίδιες οι διαδρομές. και όλα τα συναισθήματα αυτών.
καλησπέρα σου!

Osiris,  19 Μαΐου 2009 στις 10:07 μ.μ.  

Αν και δεν μπορώ να ακούω άλλο τον κύριο που τραγουδάει...χεχε (εξαιρώ τον δίσκο για την Μικρά Ασία Α.Καλδάρα), παρ' όλα αυτά, το clip καταπληκτικό!!!
Έχω κάποιον φίλο, που μου έχει διηγηθεί με άπειρες λεπτομέρειες το τι πέρασαν οι άνθρωποι αυτοί.
Αν περιμένουν τώρα να δικαιωθούν από την Ελλάδα, κάποια μέρα ίσως σου διηγηθώ μια ιστορία που θα σε κάνει να βγάλεις τα συμπεράσματά σου.

Καλό σου Απόγευμα Δημήτρη.
Όπου και νά'σαι. ;)

Δημητρης,  20 Μαΐου 2009 στις 9:38 π.μ.  

Για το τι είναι πατρίδα μάλλον θα μπορέσουν να το πουν όσοι την έχασαν... νομίζω... και περισσότερο θα μιλήσει η καρδιά!! Καλή σου μέρα!!

Δημητρης,  20 Μαΐου 2009 στις 9:41 π.μ.  

Όσιρι καλημέρα, με λαχτάρα περιμένω αυτές τις ιστορίες. Ίσως τις ανταλλάξουμε με τις δικές μου
:)
Χαίρομαι πολύ που τα λέμε, να το ξέρεις!

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)