Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

κοκκινη μηλιά. Σαν σήμερα.

Αποφράδα καλημέρα

Μέσ' από την κερκόπορτα με σουβενίρ για τουρίστες

Και ευκαιριακά πανηγύρια

Με ληγμένα πυροτεχνήματα

Μπροστά σε αδιάφορο πλήθος.

Πιο εκεί, της καρδιάς η Πόλη,

Περιμένει καρτερικά την μέρα εκείνη...



4 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Καραβάκι 29 Μαΐου 2009 στις 10:13 π.μ.  

Δεν είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό... Διαβάζω την εγγραφή σου,κοιτάω αυτή που ετοιμάζω και δεν μπορώ να το πιστέψω.Διαφορετικά σκέφτομαι εγώ την Πόλη αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία.θα ήθελα πολύ να περπατήσω στους δρόμους της κάποια μέρα.... όχι μέσα στο αδιαφόρο πλήθος.Να νιώσω την ανάσα της και να την αφουγκραστώ.Καλημέρα κυρ δάσκαλε!

Δημητρης 29 Μαΐου 2009 στις 12:01 μ.μ.  

κάτι λένε για τα μεγάλα πνεύματα!!!
:)
Εγώ την σκέφτομαι διαφορετικά, αλλά ουσιατικά πιστέυω οτι όλοι συγκλίνουμε στην Πόλη της καρδιάς!!!
Καλή σου μέρα!!!

korinoskilo 29 Μαΐου 2009 στις 9:42 μ.μ.  

εγω την ειδα σαν αυτην που ειναι σημερα... μια μεγαλουπολη που εχει την ευλογια να βρησκετε αναμεσα σε ευρωπη και ασια
με πολλες αντιθεσεις και πολυ ανατολιτικη αυρα
ο βοσπορος μαγεια :))

την καλησπερα μου

Truthseeker.Vasiliki 29 Μαΐου 2009 στις 10:35 μ.μ.  

Πολύ γλυκό και το βιντεάκι που ανέβασες φίλε Δημήτρη.
...Η Πόλη της καρδιάς...
Ο καλύτερος χαρακτηρισμός που άκουσα, γιατί πραγματικά, σε όλους έχει κάτι να πει, κάτι να δώσει, ακόμη και σήμερα.

Καλό βράδυ.