Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

είσαι καρότο η κόκκος καφέ;


Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη. Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.

Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.

Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω από το νερό και τα έβαλε σε ένα μπολ. Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σε ένα μπολ. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι.

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε: «Πες μου τι βλέπεις».

«Καρότα, αυγά και καφέ», της απάντησε η κόρη.

Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.

Μετά η μητέρα ζήτησε από την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ΄την κόρη της να πιει μια γουλιά από τον καφέ.

Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. Μετά η κόρη ρώτησε: «Τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;»

Η μητέρα της τής εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά. Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε. Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.

«Ποιο από αυτά είσαι εσύ;» ρώτησε την κόρη της.

'Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς ανταποκρίνεσαι;' Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;'

Σκέψου το λίγο: Τι από αυτά είσαι εσύ;

Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου;

Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες 'υγρό' πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά;

Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου.

Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο. Οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων δεν έχουν απαραιτήτως τα καλύτερα από όλα.

Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν με αυτά που τους συμβαίνουν στη διαδρομή τους. Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.

Σε όλους που θα λάβετε αυτό το μήνυμα, σας εύχομαι η ζωή σας να είναι σαν ένα μυρωδάτο φλιτζάνι καφέ.

15 διάβασαν και είπαν σχετικά:

KaLLinaki 21 Μαΐου 2009 στις 9:02 π.μ.  

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είμαι καρότο! Δεν μπορώ με τίποτα την κλάψα και την παθητικότητα.
Ή είμαι στην κοσμάρα μου, ή προσπαθώ να δω τις καταστάσεις και από άλλη οπτική γωνία για να τις αλλάξω.
Πολίτιμος βοηθός το ποιήμα "IF" του Kippling.
Καλημέρα Δημήτρη και με γεια το νέο μπλογκ, με πολλές όμορφες εγγραφές.

Σταλαγματιά 21 Μαΐου 2009 στις 9:51 π.μ.  

Πραγματικά υπέροχο Δημήτρη,
Μακάρι να μπορούσαμε εύκολα να αποφασίσουμε τι θα θέλαμε από τα 3 να είμαστε.
Νομίζω πως μερικές φορές γονατίζεις, θολώνεις και δεν μπορείς να ορίσεις τα βήματα σου.
Θέλει δύναμη και τόλμη η ζωή!!

Καλή σου μέρα

Skouliki 21 Μαΐου 2009 στις 10:57 π.μ.  

δεν θελω ν α διαλεξω θελω να εχω την ευχερεια του αλλαζω και διαμορφωνω αναλογα με τις συνθηκες

οχι χαρακτηρα αλλα τροπο ζωης

Δημητρης 21 Μαΐου 2009 στις 12:14 μ.μ.  

Καλημέρα Καλλινάκι, με χαρά σε βρίσκω κι εδώ!!!
Ημουν σίγουρος πως θα δεν θα σου ταίριαζε το καρότο!!!
Η αλλαγή γυαλιών είναι σημαντική, και αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε διάφορα, δεν χάλασε κι ο κόσμος, έτσι;
Να είσαι καλά, και θα τα λέμε!!

Δημητρης 21 Μαΐου 2009 στις 12:18 μ.μ.  

Θέλει Αναστασία, θέλει!! Θέλει και επιλογές, και διορθωτικές κινήσεις και απ' όλα. Γι' αυτό ίσως είναι και συναρπαστική η ζωή τελικά!!!

Δημητρης 21 Μαΐου 2009 στις 12:19 μ.μ.  

Καλό είναι αυτό που θέλεις skouliki δεν ξέρω βέβαια αν έχουμε την δυνατότητα να μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή την επιλογή. Μπορεί να σου αρέσει το να είσαι κάτι από αυτά σε διάφορες στιγμές... λέω τώρα...

Ανώνυμος,  21 Μαΐου 2009 στις 2:36 μ.μ.  

Δημητρό μου, πολύ καλή καιη σημερινή σου παραβολή! Εσύ είσαι ασφαλώς στην τρίτη κατηγορία, μια και μας αφήνεις να αναπνεύσωμε και να γευτούμε τ' αρώματα της ψυχής σου.

Ανώνυμος,  21 Μαΐου 2009 στις 2:38 μ.μ.  

Πάλι ξέχασα να υπογράψω το παραπάνω.
Σε φιλώ Αγγελική.

Δημητρης 21 Μαΐου 2009 στις 4:03 μ.μ.  

Καλώς ήρθες και πάλι Αγγελική μου, χαίρομαι που σου άρεσε και βρήκες κάτι από σένα. Χμμμ τα καλά σου λόγια το ξέρεις οτι επιστρέφουν σε σένα χίλες φορές πιο γλυκά!

παλίρροια 21 Μαΐου 2009 στις 4:10 μ.μ.  

Δημήτρη σ'ευχαριστούμε για το κέρασμα... Πράγματι ο καφές σου μυρωδάτος!

Yiouli 21 Μαΐου 2009 στις 4:25 μ.μ.  

Καλό απόγευμα Δημητρό!!! Τελικά τα κατάφερα... και σένα βρήκα και το blog που είχα κάνει κάποια στιγμή βρήκα!!! Πολύ όμορφο το καινούριο σπιτικό σου!!! Καλορίζικο!!! Τώρα θα τα λέμε από δω ή από κει; Ή και στα δύο; Γενικά υπάρχει μια τάση φυγής από το παθ!!! Πάντως χαίρομαι που τελικά κατάφερα να επανακτήσω το blog μου!!! και να έχω τη δυνατότητα να στραφώ κάπου αλλού!!!

Δημητρης 21 Μαΐου 2009 στις 5:03 μ.μ.  

Xαρούλες και από μένα τώρα :)
Καλώς την!!
θα τα λέμε μόνο από εδώ...
Αυτή η τάση φυγής ισχύει, και είναι αλήθεια. Οι λόγοι πιστευω οτι είναι ξεχωριστοί και προσωπικοί
:)
Εκεί, όταν σήμερα αύριο θα βγει το εξώφυλλο του βιβλίου και θα ανακοινωθεί η ημερομηνία κυκλοφορίας του βιβλίου, θα ενημερώσω,επειδή είχαν εκφραστεί κάποια πράγματα. Οσο για τα άλλα,θα είμαι εδώ. Για να δώ καιτην παλιά σου σελίδα... καλό απόγευμα!

Δημήτρης 21 Μαΐου 2009 στις 9:51 μ.μ.  

Καλορίζικο το νέο σου στέκι, Δημητρό! :-) Την αγάπη μου.

Δημήτρης 21 Μαΐου 2009 στις 9:52 μ.μ.  
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δημητρης 22 Μαΐου 2009 στις 7:05 π.μ.  

Καλώς τον! Χάρηκα για την επίσκεψη, να είσαι καλά Δημήτρη!!