ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ: από δάσκαλο σε δάσκαλο.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

από δάσκαλο σε δάσκαλο.

Κανένας μαθητής,
ύστερα από καιρό,
δεν θα θυμάται τι του είπες,
αλλά
ποτέ δεν θα ξεχάσει
πως τον έκανες να αισθάνεται!

16 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 9:47 π.μ.: Η καλύτερη εποχή για να βάλεις τους σπόρους που θα ανθίσουν εν καιρό... καλή σπορά Δάσκαλε!
Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 9:58 π.μ.: έχω την αίσθηση ότι αποτυπώνεις ακριβώς το λόγο που δε μετάνιωσα ποτέ για τη δουλειά που κάνω!

καλημέρα!
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 10:15 π.μ.: Είναι σημαντικό Οδοιπόρε αυτοί οι σπόροι να είναι ελεγμένοι χίλιες φορές, ώστε να είναι γεμάτοι με εληθινές αξίες και ιδανικά. Αλλιώς παραμονεύουν Σέιρήνες χίλιες δυο. Πιστεύω οτι οι μικροί είναι πανάξιοι να κρίνουν την αληθεια... Να είσαι καλά!!
Δάσκαλοι παρεπιπτόντως και ταυτόχρονα μαθητές είμαστε όλοι, μια ζωή :)
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 10:16 π.μ.: Επαναλαμβάνω με ακρίβεια αυτό που λες Κατερίνα, ούτει κι εγώ!!!
:) Καλή συνέχεια!
Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 10:46 π.μ.: Καλημέρα, από τον πέρα, κάτω μαχαλά! Με εκτίμηση.
Στέλλα Μπ.
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 11:11 π.μ.: καλώς την! Χαιρετισμούς Στέλλα, να είσαι καλά!!!
AERIKO, 22 Μαΐου 2009 στις 11:13 π.μ.: Aναλλοίωτη η αλήθεια της εγγραφής σου. Δύναμη στη σκέψη φλόγα στην καρδιά κι αγάπη για τη ζωή.Καλημέρα ολόφωτα Χαμογελαστή. :))
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 11:16 π.μ.: Αερικό μου καλή σου μέρα!!! Αναλλοίωτη πράγματι, μα συνάμα και δύσκολη αλήθεια... Κανείς μπορεί να ξεχαστεί μέσα στον συρφετό των υποχρεωτικών γνώσεων και να παραμερήσει την ουσία της μόρφωσης που είναι η παιδεία μα κυρίως το συναίσθημα!! Το χαμόγελο ανταποδίδεται πλέριο!!
kostasst, 22 Μαΐου 2009 στις 11:17 π.μ.: Πολύ όμορφο και σωστό αυτό που έγραψες. Καλημέρα.
Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 11:41 π.μ.: Ζηλεύω ανθρώπους που έχουν την γενναιότητα να πλάθουν ψυχές με μεράκι και όχι επαγγελματισμό.
Μπράβο σας
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 12:05 μ.μ.: Συμφωνώ μαζί σου Κώστα, στέλνοντας μαζί σε πακετάκι και ευχές πολλές για την χθεσινή γιορτή σου!!
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 12:08 μ.μ.: Χρειάζεται καθημερινός αγώνας για να μην μαραθεί αυτό το μεράκι, φίλε θαλασσοκράτορα. Δεν είναι αυτονόητο ούτε είναι δεδομένο. Εχει κανείς να αντιμετωπίσει πολλά, α΄πό πτυχές του εαυτού του, ( με την κακή έννοια δημοσιουπαλληλήστικες) μέχρι εξωτερικούς παράγοντες, χίλιες δυο ελλείψεις, οι οποίες βέβαια μπορούν, ρομαντικά μιλώντας, να καλυφθούν από το μεράκι που λες. Δόξα τω Θεώ ακόμα υπάρχει απόθεμα επειδή υπάρχει αυτό που λένε "βαρβαριστί" feedback από το μέρος των παιδιών!!
Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 6:39 μ.μ.: Οι υπερβάσεις και όχι τα αυτονόητα είναι που κάνουν την διαφορά.
Και ομολογώ ότι διαπίστωσα αρκετές στο Νόστιμον Ημαρ .Όσο για το “βαρβαριστί" ως προς το “πάς μη Έλλην” είναι κάτι που θέλει κουβέντα.
καλησπερα
Δημητρης, 22 Μαΐου 2009 στις 7:43 μ.μ.: Το έβαλα σε εισαγωγικά με μια δόση ειρωνίας... οχι δεν είμαι αυτής της άποψης του παν μην έλλην βάρβαρος, δεν με εκφράζει αυτό!! Η οικουμενικότητα του Ελληνισμού είναι υπέρβαση από μόνη της που δεν χρειάζεται τίποτα άλλο!!!
:)
Καλησπέρα!
ΥΓ
Άλλωστε μην ξεχνάς... Α, ναι, πως να το ξέρεις... αν θέλεις κάνε κλικ πάνω στο πρώτο μου μυθιστόρημα να δεις λίγα για μένα... θα καταλάβεις πολλά... ελπίζω...
Ανώνυμος, 22 Μαΐου 2009 στις 11:03 μ.μ.: Δεν υπήρχε καμία τετοια πρόθεση.Ατυχέστατη η διατύπωσή μου.
Προσπάθησα να κινηθώ στους συνειρμούς σου και μόνο αλλα οι συγγραφικές μου δυνατότητες...
nikolopoulou elena, 23 Μαΐου 2009 στις 12:47 π.μ.: kalispera....ena mikro sxoliaki ki apo mena....an kai einai ligos o kairos sxetika yparxoun mathites pou akomi thymountai logia sas....kai eugnomonoun gia auto....i kai anapoloun kapoies syzitiseis.....kalo sas brady!