νοσταλγός του χθες
"Πατρίδα είναι εκείνο που αγαπάς"
Και αγαπάμε αυτό που πατάμε, εκείνο που μας αγκαλιάζει.
Δεν ξέρω αν λέγεται Ελλάδα, Ίμβρος, Αμερική. Τα ονόματα, μπορεί να είναι συμβατικές λέξεις για να περιγράψουν εκείνο που σε αγκαλιάζει.
Θυμάμαι, πως όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, μας λέγανε "τουρκόσπορους"
Ας είναι.
Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, που σκοπεύω να φωτίσω αργότερα.
Ο πρόλογος που έκανα είναι για να σχολιάσω μια εικόνα από το μέλλον.
Κατασκευασμένη μεν, αλλά βγαλμένη μέσα από τους φόβους.
Σαν παραμύθι.
Σαν ένα βιβλίο που ανοίγει για να σου πει:
Μια φορά κι εναν καιρό...
4 διάβασαν και είπαν σχετικά:
Όπως βλέπεις Δημήτρη, κάποιοι, δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει η λέξη "πατρίδα".
...και μάλλον κάπως έτσι, μόνο μέσα από ένα βιβλίο θα την κοιτάμε κάποια μέρα.
Καλό σου απόγευμα.
Καλωσόρισες ;)
Ε όχι!!!!
Αυτό κι αν είναι σύμπτωση!!!!
Πριν από ένα λεπτό, έστειλα mail!!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!
Θα ζητήσω από τον Ερημίτη να το εξηγήσει!!
Χάρηκα πολύ.
Ελπίζω να μην φτάσει αυτή η μέρα φίλε Πειρατή!
Να είσαι καλά!
Πατρίδα είναι εκεί που είναι η καρδιά μας...
Ακριβώς εκεί... εκεί που πονά!!!
Καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου