Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

νοσταλγός του χθες

"Πατρίδα είναι εκείνο που αγαπάς"
Και αγαπάμε αυτό που πατάμε, εκείνο που μας αγκαλιάζει.
Δεν ξέρω αν λέγεται Ελλάδα, Ίμβρος, Αμερική. Τα ονόματα, μπορεί να είναι συμβατικές λέξεις για να περιγράψουν εκείνο που σε αγκαλιάζει.
Θυμάμαι, πως όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, μας λέγανε "τουρκόσπορους"
Ας είναι.
Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, που σκοπεύω να φωτίσω αργότερα.
Ο πρόλογος που έκανα είναι για να σχολιάσω μια εικόνα από το μέλλον.
Κατασκευασμένη μεν, αλλά βγαλμένη μέσα από τους φόβους.
Σαν παραμύθι.
Σαν ένα βιβλίο που ανοίγει για να σου πει:
Μια φορά κι εναν καιρό...

βιβλίο.jpg

4 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Uid 24 Αυγούστου 2009 στις 9:45 μ.μ.  

Όπως βλέπεις Δημήτρη, κάποιοι, δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει η λέξη "πατρίδα".

...και μάλλον κάπως έτσι, μόνο μέσα από ένα βιβλίο θα την κοιτάμε κάποια μέρα.

Καλό σου απόγευμα.

Καλωσόρισες ;)

Δημητρης 24 Αυγούστου 2009 στις 10:05 μ.μ.  

Ε όχι!!!!
Αυτό κι αν είναι σύμπτωση!!!!
Πριν από ένα λεπτό, έστειλα mail!!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!
Θα ζητήσω από τον Ερημίτη να το εξηγήσει!!
Χάρηκα πολύ.
Ελπίζω να μην φτάσει αυτή η μέρα φίλε Πειρατή!
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος,  24 Αυγούστου 2009 στις 10:18 μ.μ.  

Πατρίδα είναι εκεί που είναι η καρδιά μας...

Δημητρης 24 Αυγούστου 2009 στις 10:38 μ.μ.  

Ακριβώς εκεί... εκεί που πονά!!!
Καλησπέρα