Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

κάποιος νόστος του Αυγούστου

Η επιστροφή θα συνεχίζεται για πάντα.
Ακόμα και όταν όλα τα σπίτια καταστραφούν, ακόμα και όταν όλοι οι "φύλακες των Θερμοπυλών" πεθάνουν μόνοι και εγκαταλειμένοι, η επιστροφή θα συνεχίζεται.
Μιλώ για την Ίμβρο ( εσύ να διαβάζεις Ιθάκη).
Κάθε χρόνο, όπως διάβασες στην προηγούμενη εγγραφή, χρέος και τιμή είναι η επιστροφή.
Θα ήθελα να βάλω υλικό από φέτος αλλά είναι νωπές οι μνήμες ακόμη και δεν μπορώ. Χρειάζεται να καταλαγιάσει λίγο η ταραχή για να μου είναι μπορετό να τα ξαναζήσω.
Προς το παρόν, στου Αυγούστου το κάλεσμα, θα ανταποκριθώ "μουσικά"
Κάποιον περασμένο Αυγουστο, ένας γνωστός καλλιτέχνης, ένοιωσε μέσα του εκείνη την φωνή. Την φωνή που την ακουν όχι όλοι..
Αξίζει να δεις και τα δύο βίντεο, που καταγράφουν όσα και δική μου ψυχή.
Ελπίζω και η δική σου.



Ακου την φωνή:




Και τώρα το τελευταίο μέρος:






Ελπίζω τα κύμματα του Αιγαίου να δώσουν την σκυτάλη στους γλάρους για να φέρουν σε σένα, όπου και να είσαι, το μήνυμα πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που φυλάνε όπως λένε Θερμοπύλες. Εκείνοι λένε, τα σπίτια μας, τη ζωή μας...

4 διάβασαν και είπαν σχετικά:

Ανώνυμος,  19 Αυγούστου 2009 στις 12:41 μ.μ.  

Καλή επιστροφή... δεν μπορείς να αφήσεις ένα κομμάτι σου που ανήκει αλλού... άνθρωποι και καρδιές μοιρασμένες στο σκάκι της ιστορίας...

Δημητρης 19 Αυγούστου 2009 στις 1:29 μ.μ.  

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.
Πως το έχει πει ο Χικμέτ... θα το παραφράσω λίγο..
Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδω πέρα... η άλλη μισή στν Ίμβρο βρίσκεται... (Εσύ διάβαζε: στην όποια πατρίδα)
Καλό μεσημέρι!

korinoskilo 21 Αυγούστου 2009 στις 8:27 μ.μ.  

νομιζω οτι η φωνη.... ή οι φωνες που ακουστικαν.... τα λενε ολα....

εγω εχω την ιμβρο συνδεδεμενη με αλλο τραγουδι..... τα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα.....
δικες μου μνημες :)

τελικα πηγες απο οτι καταλαβα...
παω να δω