μαγειρέματα

Την εποχή αυτή, στο σπίτι οι γυναίκες ετοιμάζουν κι άλλες "κουμπάνιες" - προμήθειες - για τον χειμώνα.
Τα μαγειρέματα.
Από τα ίδια προιόντα του τόπου τους: το σιτάρι, το γάλα, τα αυγά.
Πρώτος και πάνω απ' όλα ο "τραχανός" ( τραχανάς ).
Διαλέγουν το καλύτερο σιτάρι, το αλέθουν στον χειρόμυλο και βγάζουν το σιμιγδάλι. Έπειτα βράζουν το γάλα, όσο σιμιγδάλι, τόσο γάλα. Σ' ένα καζάνι ένας χύνει λίγο λίγο το σιμιγδάλι κι ένας το γάλα συνεχώς και το ανακατεύουν χωρίς να διακόψουν δευτερόλεπτο, γιατί σχηματίζονται κενά. Μια ποσότητα από το σιμιγδάλι εγκλωβίζεται μέσα στο γάλα και σχηματίζεται ένα κενό, στο κενό μέσα, το σιμιγδάλι δεν ψήνεται, με απότέλεσμα, σ' ένα κοντινό σημείο να πέσει περισσότερο γάλα και να γίνει λάσπη η ζύμη στο σημείο αυτό, κι έτσι να έχουμε δύο αποτυχίες. Έτσι, κι όταν πια δεν χύνουν γάλα και σιμιγδάλι, εξακολουθούν να τον ανακατεύουν ώρα πολλή, ωσότου η ζύμη να γίνει ομοιόμορφη. Ύστερα πατούν την επιφάνεια με τις δύο παλάμες δυνατά για να "κάτσει", να στρώσει δηλ. από τον πάτο του καζανιού ομοιόμορφα ως την κορυφή.
Σκεπάζουν έπειτα το καζάνι με μια πετσέτα και το βάζουν στην φωτιά να ψηθεί.
Το ψήσιμο γίνεται με κάρβουνα και όχι με ξύλα, γιατί μπορει να καπνιστεί ο τραχανάς και να πάρει μυρωδιά.
Όταν ψηθεί, είναι πια φανερό, ροδίζει η επιφάνεια και τότε κατεβάζουν το καζάνι από την πυροστιά και με μιά μεγάλη ξύλινη κουτάλα τον βγάζουν σε χονδρά κομμάτια, τα οπία κάνουν μικρότερα με το χέρι και τ' απλώνουν πάνω σε σεντόνια να κρυώσει και να στεγνώσει.
Κάτω κάτω, δυο πόντους από τον πάτο του καζανιού, δεν τον βγάζουν, έχει ψηθεί πιο πολύ, όμως μέσα έχει μια ευχάριστη μυρωδιά. Το κόβουν σε τετράγωνα κομμάτια μέσα στο καζάνι, είναι η "καπυράδα", νοστιμότατη και περιζήτητη στην εποχή της.

Συνεχίζεται...