τρύγος.

Να σας πω για τους αγίους μας αργότερα.
Βιάζομαι μη περάσει τούτη η περίοδος και δεν πω για τις δουλειές που κάναμε αυτον τον καιρό.
Λοιπόν, μετά την γιρτή της ύψωσης του Σταυρού, ερχόταν η σειρά του τρύγου των αμπελιών.
Δυο τρεις μέρες ήμαστε όλοι στα αμπέλια.
Ο καθένας είχε τόσο αμπέλι όσο για για τις ανάγκες του σπιτιού του.
Φέρναμε τα σταφύλια στο σπίτι και τα παρούσαμε σε σκάφες και το μούστο με τα τσίπουρα τα βάζαμε σς μεγάλα κιούπια όπου έμεναν 10 με 20 μέρες για να βράσει το κρασί. Ένα μέρος του μούστου κρατούσε η γυναίκα στο σπίτι. τον "κοβαμε" με στάχτη η ένα άσπρο λεπτό χώμα, το οποίο περιείχε αρκετή ποσότητα ποτάσσας και το λέγαμε "πετιμεζόχωμα" και κάναμε το πετιμέζι.
Με το πετιμέζι κάναμε διάφορα γλυκά. μουσταλευριά με σιμιγδάλι, μουστολαμπάδες με καρύδια και διάφορα "ρετσέλια" με κυδώνι, κολοκύθι, ξερά δαμάσκηνα και άλλα. Τα βάζαμε μέσα σε "κουρούπια" , μικρά γυαλιστερά τσουκάλια, και τα διατηρούσαμε όλο το χειμώνα.